انتظار

انتظار همراه با نگرانی داره منو میکشه . 

چهارشنبه رفتم دکتر جواب آزمایشات رو دید و گفت باید بری آزمایشگاه نیلو تهران و برای بار سوم تکرارش کنی  هر چقدر هم اصرار کردم که بابا امنیو بنویش خیالمون رو راحت کن حرفم رو گوش نکرد و گفت آزمایش امنیوسنتز ریسک سقط جنین داره و به عنوان آخرین راه باید  در نظر گرفته شه خلاصه چهارشنبه غروب راه افتادیم رفتیم تهران و صبح پنج شنبه اول وقت آزمایش رو انجام دادیم و برگشتیم . پدرمون دراومد از خستگی . حالا باید تا شنبه یا یکشنبه صبر کنم که نتیجه رو بهمون بدن و اگه با نتیجه آزمایشگاه ساری یکی بود بریم واسه امنیو . از استرس دارم میمیرم . دو روز سرکار نبودم و کلی کار سرم ریخته و اصلا هم حوصله ندارم .  

خدایا خودت حواست بهم باشه

نگرانم

از روزی که فهمیدم باردارم تا امروز حدودا 3 ماه میگذره خیلی روزای بدی بود چون اصلا آمادگیش رو نداشتم . شرایط بد جسمی ، دوری از خانواده و تنهایی و کار پرمشغله ام هم مزید برعلت شده بود که من خیلی سخت با شرایطم کنار بیام . تازه یه چند هفته ای میشه که اوضاع احوالم یه کم بهتر شده و یواش یواش دارم یاد میگیرم نی نیم رو که باباش بهش میگه کنجد دوست داشته باشم آروم آروم دارم بهش حس پیدا میکنم 

ولی از اول هفته یه مشکلی پیش اومد که خیلی منو نگران کرده بود و دیروز فهمیدم که نگرانی ام الکی نبود هفته پیش شنبه سری دوم آزمایشات سلامت جنین رو دادم و برخلاف اولی که 4 روزه جوابش آماده شد ایندفعه بعد از یه هفته از جواب خبری نبود . می خواستم حضوری برم سر بزنم که دیدم باهام تماس گرفتن و گفتن باید برای تکرار آزمایش بیای تا خود صبح نخوابیدم بعدش هم که رفتم هر چی از این و اون میپرسیدم آخه داستان چیه ؟ هیچ کی جواب درست و حسابی بهم نمیداد تا اینکه دیروز جوابم حاضر شد و متاسفانه تو هر دو تا آزمایش یکی از پارامترها ریسک بالای سندروم داون رو نشون داده بود اصلا حالم رو نمیفهمیدم فقط گریه میکردم . متاسفانه دکترم هم فقط روزهای زوج هست و باید صبر کنم تا برم ببنینم چی میگه . خیلی ناراحتم از اینکه تازه به کنجدکم عادت کردم و بهش دل بستم دلم نمیخواد هیچ بلایی سرش بیاد البته با تحقیقاتی که تو نت کردم ظاهرا این آزمایش احتمال رو نشون میده و قطعی نیست و پشت سرش دکتر آزمایش آمینیوسنتز مینویسه که مایع جنین رو با سرنگ میکشن و تست میکنن که به طور 100% نشون میده که آیا مشکلی وجود داره یا نه ؟ 

در هر صورت خیلی استرس دارم انقده از دیشب گریه کردم که چشام پف کرده امروز سرکارم  هم یکسره مشغول گریه ام و واقعا نمیدونم این چه حکمتیه که حالا که به نینیم حس و حال خوب پیدا کردم یکدفعه همیچین اتفاقی افتاده . نگرانم و منتظر.

 امیدوارم هیچی نباشه و یه روزی بیام اینجا و عکس کنجدم رو براتون بذارم 

اولین پست

سلام 

این اولین پست من توی بلاگ اسکای و در کل دومین پست وبلاگی منه . دیروز توی بلاگفا یه وبلاگ ساختم ولی آشتی عزیز بهم توصیه کرد بیام اینجا منم بچه حرف گوش کنی بودم و سریع به حرفش عمل کردم